moarefikadeh

درمورد خیلی چیزها و به ویژه فیلم و سریال، وقتی پای بهترین ها در میان باشد، فهرست ها تمامی نخواهند داشت. تا زمانی که آدم ها و سلیقه شان در میان باشند، همیشه جای فیلمی را خالی می بینیم یا از وجود فیلمی دیگر در فهرست تعجب می کنیم. اگر برای آشنایی با بهترین فیلم های جهان نظر منتقدان برایتان مهم است، احتمالا منبعی بهتر از متاکریتیک پیدا نمی کنید. این شما و این 5 فیلم برتر دنیا با توجه به وب سایت متاکریتیک.

بچگی (۲۰۱۴) (Boyhood)

در بچگی که فیلم برداری آن ۱۲ سال طول کشیده است، ریچارد لینکلیتر داستانی بدیع را از نگاه پسربچه ای به نام <<میسن>> تعریف می کند. میسن با بازی الار کالترین (Ellar Coltrane) در طول ساخت فیلم بزرگ می شود و ما این تغییر را دقیقا بر پرده سینما می بینیم. فیلم که از بازی ستارگانی چون ایتان هاوک و پاتریشیا آرکت بهره می برد، نمایشی است از سختی ها و فرازوفرودهای دوران کودکی. فیلم دیگری را پیدا نمی کنید که این چنین به این موضوع پرداخته باشد. اشاره های فیلم به گذشتۀ نزدیک، به آن حسی نوستالژیک می دهد. پسربچگی به شعری می ماند درباره بلوغ و فرزندپروری.

سرگیجه (۱۹۵۸) (Vertigo)

سرگیجه ساختۀ هیچکاک داستانی است گیج کننده از رشته های درهم تنیده عشق، قتل و آدم هایی با هویت های اشتباه. گیجیِ ما از جایی شروع می شود که کارآگاه داستان با وجود ترس از ارتفاع زنی اسرارآمیز را از سقوط از روی پل گلدن گیت نجات می دهد. هرچند فیلم در آغاز نمایش، نقدهای ضدونقیضی دریافت کرد، امروزه به عنوان یکی از بهترین آثار هیچکاک و یکی از بهترین فیلم های تاریخ سینما شناخته می شود.

سه رنگ: قرمز (۱۹۹۴) (Three Colours: Red)

قرمز پایان شکوهمندی است بر سه گانه رنگ های کریشتوف کیشلوفسکی. فیلم داستان بخت و تقدیر است. در فیلم، داستان ولنتینِ (ایرنه ژاکوب) خوش قلب اما غمگین با داستان تلخ یک قاضی بازنشسته گره می خورد. در این بین، ماجرای زوج دیگری گرد حسادت و خیانت در جریان است. قرمز نمایشی است از پیوند های مقدر با پایانی باشکوه، از کارگردانی پرآوازه در اوج کارش.

پینوکیو (۱۹۴۰)

پینوکیو داستان آشنایی برای همه ماست؛ داستان عروسکی چوبی که همراه با جیرجیرکی که حکم وجدانش را دارد تلاش می کند نشان دهد لیاقت انسان شدن را دارد. پینوکیو با خلق حرکاتی که بسیار به واقعیت نزدیک بود، به دستاوردی چشمگیر در زمینه تولید فیلم های انیمیشن تبدیل شد.

نشانی از شر (۱۹۵۸) (Touch of evil)

اورسن و در این فیلم نوآور به کارگردانی خودش بازی هم کرده است. فیلم از فساد و کشمکش های اخلاقی می گوید. هنک کویینلان (و) پلیس فاسدی است که می خواهد در یک پرونده جنایی پیچیده، جوانی مکزیکی را مقصر جلوه دهد. چارلتون هستون نقش بازرس مکزیکی شریفی را بازی می کند که پس از کنکاش در گذشتۀ تاریک کویینلان، مقابل او می ایستد. بازی های درخشان بازیگران نقش های مکمل، فیلم برداری خارق العاده و موسیقی باشکوه و وهم آلود فیلم آن را در دسته برترین ها قرار داده است.

سخن آخر

خب، نظر شما چیست؟ چقدر با منتقدها موافقید؟ به نظر شما این فیلم ها به حق در این جایگاه قرار گرفته اند؟ فکر می کنید فیلم هایی دیگری هم شایستگی قرارگرفتن در این فهرست را دارند؟ شاید بد نباشد این فهرست را با فهرست بهترین فیلم های جهان مقایسه کنید.